Γυριχίδης: “Σκαμπανεβάσματα και απειρία στα Γιαννιτσά – Δεν εξαρτάται πια από εμάς η σωτηρία”

 

Στην εκπομπή “Primo Secondo” του “City of Primo 106.1” μίλησε ο τεχνικός του ΑΣ Γιαννιτσά, Γιάννης Γυριχίδης. 

Ο Γιαννιτσιώτης τεχνικός, που οδήγησε πέρυσι την ομάδα στη σωτηρία και διανύει τη 2η σεζόν του, αναδεικνύοντας νέους παίκτες (παλιότερα εργάστηκε σε ομάδες του τοπικού Πέλλας, ενώ διατέλεσε τεχνικός διευθυντής στην Αναγέννηση στη Β΄ Εθνική, όντας παλαίμαχός της, όπως και των Ιωνικού, Κέρκυρας, Δόξας Δράμας, Νίκης Βόλου, Παναχαϊκής, Ολυμπιακού Βόλου κ.α.) αναφέρθηκε στην καλή πορεία του πρώτου γύρου, στα σκαμπανεβάσματα και την απειρία που κόστισαν, μαζί με κάποιες διαιτητικές αποφάσεις.

Ακόμα, παραδέχτηκε οτι πλέον δεν είναι όλα στο χέρι των “κυανόλευκων” για τη σωτηρία, αφού είναι στο “μείον 5” από τις θέσεις παραμονής και περιμένουν συνδυασμό αποτελεσμάτων, πέντε στροφές πριν τη λήξη.

Αναλυτικά οι τοποθετήσεις του:

Για το “μπρος-πίσω” του τελευταίου διαστήματος σε επίπεδο ορισμού αγώνων, τις διαρκείς αναβολές και τον αποσυντονισμό στις ομάδες της κατηγορίας, που συνεχώς αναπροσάρμοζαν τα αρχικά πλάνα τους: “Προσπαθούμε να μαζευτούμε. Ουσιαστικά τον τελευταίο μήνα παίξαμε έναν αγώνα. Ό,τι χειρότερο για τους ποδοσφαιριστές και εμάς. Ο προγραμματισμός είναι για να είμαστε έτοιμοι για ένα παιχνίδι την εβδομάδα και κάθε φορά αλλάζει τελευταία στιγμή το πρόγραμμα και μας βγάζει εκτός στο θέμα προπόνησης. Υπάρχει γενικώς εκνευρισμός σε όλους, όχι μόνο στην ομάδα μας, σίγουρα δεν είναι ο,τι καλύτερο. Μπαίνουμε σε πρόγραμμα, να μπούμε στα σπριντ, να πιεστούμε όσο πρέπει, να φρεσκαριστούμε. Όταν αλλάζει συνέχεια, Κυριακή-Τετάρτη, Τετάρτη-Κυριακή, δεν είναι ο,τι καλύτερο. Μόνο εκνευρισμό φέρνει. Θεωρώ οτι είναι πολύ δύσκολο πλέον, ειδικά για τις ομάδες της Γ΄ Εθνικής. Το ρόστερ δεν είναι μεγάλο, οι περισσότερες ομάδες έχουν πρόβλημα στη διαχείριση του ρόστερ, για να παίξεις σε δυο εβδομάδες 5-6 ματς, μαζί με το Κύπελλο για κάποιους, όπως εμείς. Είναι ο,τι χειρότερο από κάρτες, αρρώστους και covid. Έπρεπε να το σκεφτούν και να το διαχειριστούν καλύτερα. Κάποια ματς έπρεπε να έχουν ήδη γίνει. Είναι δύσκολο κομμάτι, γιατί οι παίκτες δεν είναι επαγγελματίες. Οι τελευταίες αγωνιστικές δε θα είναι ο,τι καλύτερο για εμάς τους προπονητές. Δεν θα είναι ισάξιο το πρωτάθλημα στο τέλος. Όποιες ομάδες έχουν μεγαλύτερο ρόστερ, θα είναι καλύτερα για εκείνες”.

Για τη φετινή φιλοσοφία των Γιαννιτσών, με νεαρούς γηγενείς παίκτες, μικρό μέσο όρο ηλικίας και το ρίσκο που ενέχει για το στόχο της παραμονής, αλλά και τα δυο διαφορετικά πρόσωπα, σε πρώτο και δεύτερο γύρο: “Από την αρχή της σεζόν είπαμε οτι πάμε σε κάτι καινούριο, με παιδιά από την περιοχή. Πριν τα Χριστούγεννα, μετά το ματς με τον Εδεσσαϊκό, είχαμε τραυματισμούς, χειρουργεία με Μυλωνά και Πλατσιώτα. Σε κάθε ματς παίζαμε χωρίς 5-6 παίκτες. Μετά τις γιορτές βγάλαμε αρκετά προβλήματα. Στον πρώτο γύρο δείξαμε πολύ καλά στοιχεία, αλλά στον δεύτερο η πορεία δεν ήταν ανάλογη. Αν μπορούσαμε να ενισχυθούμε τον Ιανουάριο, όπως είχαμε προγραμματίσει, γιατί ξέρετε οτι οι επιλογές είναι πολύ λίγες, θεωρώ οτι η ομάδα δε θα ήταν σε αυτή τη θέση. Στον πρώτο γύρο πήραμε 17 πόντους, στο δεύτερο γύρο σε 6 ματς πήραμε 2 πόντους. Είμαστε ομάδα που παλεύει μέσα στο γήπεδο. Όταν έχουμε προβλήματα, δε μπαίνουμε σε διαδικασίες άλλες. Η ομάδα φέτος έχει υγεία, παρότι είχαμε αγωνιστικά προβλήματα. Η διοίκηση είναι πολύ κοντά στους ποδοσφαιριστές και γενικά στην ομάδα, δεν υπάρχουν οικονομικά προβλήματα. Βάλαμε στόχο να σώσουμε τη χρονιά με παιδιά από την περιοχή. Το ρόστερ έχει 23 παίκτες, οι 17 είναι παίκτες της περιοχής, με μέσο όρο ηλικίας 19.5 έτη. Αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή, ούτε το μπάτζετ να είναι μεγάλο. Ο μεγαλύτερος ηλικιακά παίκτης στο ρόστερ είναι 26 ετών. Ο στόχος ήταν αυτός. Ήρθε το χειμώνα ο Μπέλιτς, ένας παίκτης πολύ καλός, έφυγε ο Ζαχαριουδάκης και πήγαμε σε μια λύση, ήρθε ένας μέσος και ήρθε άλλος στο κέντρο. Κάποιος πολύ καλός ποδοσφαιριστής θα πήγαινε σε ομάδα με πολλά λεφτά ή σε πιο υψηλό επίπεδο”.

Για το “μείον 5” από τη σωτηρία, που αφήνει σε μειονεκτική θέση την ομάδα της Πέλλας για την προσπάθειά της, πέντε βήματα πριν τον τερματισμό: “Δε ξέρω αν μπορώ να πω οτι η ομάδα θα καταφέρει να σωθεί. Πλέον δεν εξαρτάται από εμάς. Αν γυρνούσαμε τρεις αγωνιστικές πιο πίσω, θα λέγαμε οτι ήταν καθαρά στα πόδια μας η σωτηρία. Δεν αρκεί να κερδίζουμε εμείς, πρέπει να κοιτάμε τι θα κάνουν και οι αντίπαλοι. Ό,τι χτίσαμε στον πρώτο γύρο, το γκρεμίσαμε στο δεύτερο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτό δείχνουν και οι αριθμοί. Αγωνιστικά, ο καθένας και εγώ, σε κάποια ματς η ομάδα έπρεπε να είναι πιο έτοιμη, αλλά όπως είπαμε βγάλαμε θέματα τραυματισμών. Στις πρώτες 4 αγωνιστικές είχαμε 10 πόντους. Μετά μια ομάδα με νέα παιδιά έχει σκαμπανεβάσματα, έλειψε η σταθερότητα. Όσο έχουμε μαθηματικές ελπίδες, θα παλεύουμε όλα τα ματς μέχρι το τέλος. Δεν υπάρχει αδιάφορο παιχνίδι, έχουμε τρία ματς εντός, με ΑΕΠ Κοζάνης, Μακεδονικό και Ηρακλή Αμπελοκήπων και πάμε σε Λευκίμμη και Μηχανιώνα. Όλα τα ματς είναι επικίνδυνα. Αν δείτε πήραμε τους περισσότερους πόντους από ομάδες που είναι στην κορυφή και χάσαμε 10 βαθμούς στα ματς με Καληράχη και με ΟΦΑΜ. Παίζουμε καλό ποδόσφαιρο με τις ομάδες που είναι ψηλά και έχουμε θέματα όταν πάμε να παίξουμε με ομάδες που ειναι χαμηλά. Μας στοιχίζει η απειρία. Πιστεύουμε σε αυτά τα παιδιά. Είτε σωθούμε, είτε πέσουμε κατηγορία, που δεν πρέπει να το σκεφτόμαστε, θα είμαστε εκεί, κοντά στην ομάδα, να στηρίζουμε την προσπάθεια”.

Για το αν το παιχνίδι της Τετάρτης εντός με την ΑΕΠ Κοζάνης είναι ένα από τα τελευταία “χαρτιά”: “Κακά τα ψέματα, την Τετάρτη με την ΑΕΠ Κοζάνης είναι ένας τελικός για εμάς. Κερδίζοντας αυτό το παιχνίδι, μετά πάμε να παίξουμε όλη την κατηγορία μέσα στη Λευκίμμη, που καίγεται και εμείς θα είμαστε στα... κόκκινα. Έχουμε αποδείξει οτι εκτός έδρας ειδικά έχουμε περισσότερους βαθμούς απ' οτι εντός. Κάναμε λάθη, έχουμε κάνει αυτοκριτική και ειδικά ο προπονητής, ο προγραμματισμός ίσως έπρεπε να είναι τον Γενάρη, αλλά είπαμε και οτι δεν μπορούμε να πάμε σε πολλές επιλογές. Πρέπει να αναφέρω όμως οτι μας έχει στοιχίσει, σε ένα τόσο μικρό πρωτάθλημα και η διαιτησία. Σε τρία ματς, δόθηκαν εις βάρος μας πέναλτι μετά το 87΄, που δεν υπάρχουν. Επειδή τα Γιαννιτσά δεν έβγαλαν μια καταγγελία- και δε χρειάζεται να βγάζουμε ανακοινώσεις- δε σημαίνει οτι πρέπει να το περάσουμε στο... ντούκου. Μας στοίχισαν τα λάθη κάποιων διαιτητών. Φυσικά και τα λάθη είναι ανθρώπινα, αλλά δε θα... χαϊδεύουμε αυτιά. Είναι λίγα και σημαντικά τα ματς, οι βαθμοί στοιχίζουν. Στο 95΄ ήρθε το πέναλτι με τα Τρίκαλα Ημαθίας, που μόνο ο διαιτητής το είδε, ούτε ο αντίπαλος δε διαμαρτυρήθηκε. Με τους Σαρακηνούς, το ίδιο, στο 86΄. Μέσα στην Καληράχη, το ίδιο. Δε θα πω οτι θα κερδίζαμε, αλλά ίσως και με ισοπαλίες, αν είχαμε αυτούς τους βαθμούς και οι άλλοι είχαν λιγότερους, η βαθμολογία θα ήταν αλλιώς. Ίσως ήμασταν σωμένοι, σίγουρα πιο ψηλά και ο συντελεστής θα έπεφτε. Δε ρίχνω ευθύνη, ούτε κάτι εσκεμμένο. Οι διαιτητές όμως πρέπει να είναι πιο συγκεντρωμένοι. Δυστυχώς το επίπεδο δεν είναι εκεί που θα έπρεπε. Δε φοβάμαι να πω την άποψή μου. Όπως εμείς προσπαθούμε και δουλεύουμε, με τα λάθη μας, και αυτοί πρέπει να είναι συνεργάσιμοι. Όχι αυταρχικοί και να παίρνουν αποφάσεις χωρίς να δέχονται... μύγα στο σπαθί τους. Τα Γιαννιτσά θα βρούν το δρόμο τους και είναι μεγάλη ομάδα, είτε βγει θετικά είτε αρνητικά η χρονιά, κανείς δε θα αφήσει την ομάδα στο έλεος του Θεού”.